![]() |
|
สาระน่ารู้ ทำไมคำช่วย は จึงออกเสียงว่า wa | |
| |
![]() |
![]() ทำไม は ในประโยค ここは... จึงออกเสียงว่า wa ทำไม へ ในประโยค ここへ... จึงออกเสียงว่า e และทำไม を ซึ่งอยู่ในแถว「わ」และเขียนโรมาจิว่า wo แต่ออกเสียงว่า o ・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・・ ในสมัยโบราณก่อนจะถึงสมัยนารา ภาษาญี่ปุ่นในแถว「は」จะออกเสียงเป็น「p」คือ pa , pi , pu , pe , poเมื่อเข้าสู่สมัยนารา เสียงในแถว「は」ได้เปลี่ยนการออกเสียงเป็น「Φ」คล้ายกับเสียง「f」โดยในบทความนี้จะขอเขียนด้วยตัว f แทน คือ fa , fi , fu , fe , fo ต่อมา ในช่วงปลายสมัยเฮอัน เสียงในแถว「は」ซึ่งอยู่ "ในคำหรือท้ายคำ" ได้เปลี่ยนจากเสียง「Φ」เป็นเสียง「v」เพื่อให้ออกเสียงง่ายขึ้น และเปลี่ยนไปเป็นเสียง「w」เช่นเดียวกันกับในแถว「わ」คือ wa , wi , wu , we , wo การเปลี่ยนการออกเสียงในแถว「は」นี้ เรียกว่า ハ行転呼 (hagyou tenko) เช่น
ในสมัยคามาคุระ อักษรในแถว「わ」ได้เปลี่ยนเสียงไปเป็น wa , i , u , we , wo ดังนั้น เสียงในแถว「は」ซึ่งอยู่ในคำหรือท้ายคำ จึงออกเสียงเปลี่ยนไปด้วย (ハ行転呼) เช่น
ต่อมาในช่วงต้นของสมัยเอโดะ อักษรในแถว「は」ที่อยู่ "ต้นคำ" ได้เปลี่ยนเสียงจาก「Φ」มาเป็น「h」เช่นเดียวกับปัจจุบัน คือ ha , hi , hu (fu) , he , ho เช่น
และครั้งสุดท้ายในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 อักษรในแถว「わ」ได้เปลี่ยนเสียงเป็น wa , i , u , e , o เสียงในแถว「は」ซึ่งอยู่ในคำหรือท้ายคำ จึงออกเสียงเปลี่ยนไปด้วย (ハ行転呼) อีกครั้งหนึ่ง เช่น
จากการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวข้างต้น จึงทำให้คำช่วย 3 คำ คือ は、へ、を ซึ่งถือเสมือนเป็นเสียงที่อยู่ท้ายคำ ออกเสียงเป็น wa, e, o
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศญี่ปุ่นมีความคิดจะบูรณาการตัวอักษร (仮名 : kana) ให้เป็นมาตรฐาน โดยปรับปรุงการใช้คานะแบบในอดีต (歴史的仮名遣い : rekishiteki kanatzukai) เสียใหม่ เพื่อให้อักษร 1 ตัว มีเสียงอ่านเพียง 1 เสียง และยกเลิกอักษรที่มีเสียงซ้ำกับอักษรตัวอื่น ซึ่งตามแนวทางในขณะนั้น จะเปลี่ยนคำช่วยที่ออกเสียงว่า「wa」「e」「o」มาใช้เป็นตัวอักษร「わ」「え」「お」เช่น
แนวทางนี้ถูกคัดค้านอย่างรุนแรง ดังนั้น ในปี พศ.2489 (ปรับปรุงแก้ไขในปี พศ. 2529) คณะรัฐมนตรีจึงประกาศการใช้คานะแบบปัจจุบัน (現代仮名遣い : gendai kanatzukai) โดยกำหนดมาตรฐานต่างๆ รวมถึงการยกเลิกอักษรที่มีเสียงซ้ำกับอักษรอื่น เช่น ゐ (อักษรตัวที่ 2 ในแถว「わ」ซึ่งออกเสียงเดียวกับ い) หรือ ゑ (อักษรตัวที่ 4 ในแถว「わ」ซึ่งออกเดียวกับ え) แต่ยังคงให้ใช้ "คำช่วย" ที่ออกเสียงว่า wa , e , o ด้วยอักษร は、へ、を แม้จะออกเสียงซ้ำกับอักษร わ、え、お ก็ตาม เพื่อให้เป็นไปตามธรรมเนียมปฏิบัติที่มีมาแต่เดิม การบูรณาการตัวอักษรเพื่อให้มี 1 ตัว 1 เสียง ซึ่งไม่ซ้ำกัน จึงไม่สามารถทำได้อย่างสมบูรณ์ คือ ยังคงมีข้อยกเว้นบางอย่างเหลืออยู่ ปัจจุบัน「は」จะออกเสียงว่า ha ในกรณีทั่วๆไป ยกเว้นกรณีที่เป็นคำช่วย หรือในคำที่มีต้นกำเนิดในลักษณะที่ใช้ は เป็นคำช่วย จึงจะออกเสียงว่า wa เช่น
ส่วน「へ」จะออกเสียงว่า he ในกรณีทั่วๆไป เว้นแต่กรณีที่เป็นคำช่วย จึงจะออกเสียงว่า e และ「を」ก็จะออกเสียงว่า o Webmaster 11 สิงหาคม 2555
|